Littekens

Het was al bekend dat huid van foetussen zelf bijzonder snel kan genezen zonder littekens te vormen. Het was nog niet eerder onderzocht of de foetale huid ook een positieve invloed op de genezing van volwassen huid kon hebben.

Maar de resultaten overtroffen de verwachting. Er is tijdens het onderzoek geen pigmentvorming of samentrekken van de huid waargenomen. Behalve bij een patiënte met een donkere huid die juist haar pigment terug kreeg.

Huidtransplantatie

De onderzoekers denken een methode in handen te hebben die bij kleine en middelgrote brandwonden huidtransplantatie op korte termijn onnodig kan maken.

Huidtransplantatie laat een litteken achter op de plaats waar de huid vandaan komt, meestal de heup of de onderbuik. Bovendien is de operatie voor het verwijderen van de huid extra belastend voor de patiënten. Het herstel na een huidtransplantatie duurt gemiddeld anderhalf tot drie maanden.

De acht proefpersonen uit dit onderzoek waren speciaal uitgekozen omdat zij bij de gangbare behandeling voor huidtransplantatie in aanmerking zouden komen. Nu genazen zij zonder huidtransplantatie in gemiddeld 15 dagen. De onderzoekers denken dat dit vooral komt doordat de foetale huidcellen groeifactoren aanmaken die volwassen huid niet meer aanmaakt.

De fotoserie laat de voet zien van een twee-jarig meisje met tweede en derdegraads brandwonden van een strijkijzer. Zij werd 14 dagen na de verbranding behandeld met vijf stukjes foetale huid en genas vanaf dat moment in 21 dagen.

Huidcelbank

Een stukje huid van vier vierkante centimeter werd getransplanteerd van een na veertien weken geaborteerde embryo. De zwangerschap was niet gewenst en wanneer de huid niet gedoneerd was, zou het in de vuilnisbak zijn beland.

Om zo goed mogelijk gebruik te maken van de gedoneerde huid legde de groep van Patrick Hohlfeld een huidcelbank met daarin miljoenen cellen aan. Elke cel kan tot een stukje huid gekweekt worden van 9×12 centimeter. Per behandeling waren één tot zes plakjes nodig.

Weefselkweek

De gekweekte huid bleek ook goed om vormen heen te passen, zoals vingers. Net als bij volwassen donorhuid liet de gekweekte goed los bij het verwisselen van de verbanden. Dat is belangrijk om verkleving met de wond te voorkomen, zoals dat zou gebeuren met verband.

Maar de foetale huid bleef bij het aanbrengen juist ook goed vastzitten, zodat geen lijm of nietjes nodig waren om het vast te zetten.

De wetenschappers experimenteerden zelfs met het kweken van vormen. Zo maakten zij een stukje huid in de vorm van een hand. Professor Hohlfeld concludeert: ‘gezien de therapeutische effecten van deze techniek samen met de gemakkelijke manier om deze toe te passen, zou foetale huid een geweldige potentie hebben in het onderzoek naar weefselkweek.’