Je leest:

Een implantaat voor diabetici

Een implantaat voor diabetici

Auteur: | 29 juli 2010

Amerikaanse biotechnologen ontwikkelden een implantaat voor diabetici. Het draadloze apparaatje stuurt voortdurend informatie over de bloedsuikerwaarden van patiënten door naar een ontvanger buiten het lichaam. Bij varkens met diabetes werkt het implantaat ongeveer een jaar.

Zo ziet het implantaat van de Amerikanen er uit. Het titanium omhulsel heeft een diameter van 3 tot 4 centimeter en bevat twee sensoren die iedere paar minuten informatie doorsturen over de bloedsuikerwaarden van diabetespatiënten.
C. Bickel, Science Translational Medicine

Bij gezonde mensen is de concentratie glucose in het bloed gedurende de dag min of meer constant. Patiënten met diabetes daarentegen, worstelen vaak met het op peil houden van hun bloedsuikerwaarden. Na het eten stijgt de glucoseconcentratie bij diabetici soms veel te hard. Een injectie met insuline kan dat tegengaan, maar is ook niet zonder risico. Gebruikt een patiënt te veel insuline dan zal de glucoseconcentratie juist gevaarlijk dalen. Om diabetes onder controle te kunnen houden is het daarom essentieel om de concentratie glucose in het bloed regelmatig te meten.

Zuurstof detecteren

De glucoseconcentratie wordt nu nog bepaald via een vingerprikje.

Nu gebeurt dat meten over het algemeen door via een vingerprikje een paar druppels bloed in een handzaam testapparaatje te druppelen. Die methode heeft als nadeel dat patiënten de test niet vaak genoeg uit kunnen voeren om snelle veranderingen in de glucoseconcentratie op tijd waar te nemen. Wetenschappers proberen daarom al een tijdje een implantaat te ontwikkelen dat de bloedsuikerwaarden automatisch meet en de resultaten doorstuurt naar een ontvanger buiten het lichaam. Belangrijke eisen daarbij zijn dat het implantaat geen afstotingsreactie veroorzaakt en dat het langdurig de glucoseconcentratie kan meten.

Amerikaanse biotechnologen, onder leiding van David Gough, zijn er nu voor het eerst in geslaagd een geschikt implantaat te maken. Het apparaatje bevat een meetsensor en een controlesensor die allebei voortdurend zuurstof detecteren. De controlesensor meet alleen de basisconcentratie zuurstof in het bloed van de patiënt. De meetsensor bevat enzymen die een chemische reactie tussen zuurstof en glucose veroorzaken. Alle zuurstof die na afloop van de reactie overblijft, wordt door de sensor gedetecteerd. Het verschil tussen de metingen van beide sensoren zegt iets over de concentratie glucose in het bloed.

Binnen een aantal maanden willen de biotechnologen hun implantaat gaan testen bij menselijke proefpersonen. Tijdens die tests wordt het apparaatje aangebracht in de rechter zij.
Glysens Incorporated

Nog een paar jaar

Gough bracht het implantaat onderhuids aan bij twee varkens met diabetes. Zo kreeg de biotechnoloog iedere paar minuten verse informatie over de bloedsuikerwaarden van zijn patiënten. Met behulp van die informatie kon hij de ziekte, door een combinatie van insuline injecties en aanpassingen in het dieet van de varkens, ruim een jaar lang goed onder controle houden. Binnen een aantal maanden wil Gough gaan testen of het implantaat bij menselijke proefpersonen net zo effectief werkt. Als er bij die tests geen onverwachte bijwerkingen optreden, hoopt hij het apparaatje binnen een paar jaar op de markt te hebben.

Bron

David Gough e.a. Function of an implanted tissue glucose sensor for more than 1 year in animals Science Translational Medicine 2:42 (1-9), 28 juli 2010

Lees meer over diabetes op Kennislink

Oeps: Onbekende tag `feed’ met attributen {"url"=>"https://www.nemokennislink.nl/kernwoorden/diabetes/index.atom?m=of", “max”=>"10", “detail”=>"minder"}

Dit artikel is een publicatie van NEMO Kennislink.
© NEMO Kennislink, sommige rechten voorbehouden
Dit artikel publiceerde NEMO Kennislink op 29 juli 2010
NEMO Kennislink nieuwsbrief
Ontvang elke week onze nieuwsbrief met het laatste nieuws uit de wetenschap.