De toekomst voor tienermeisjes in de migrantensloppenwijken Peru ziet er niet zo rooskleurig uit. Ze hebben te maken met armoede, sociale uitsluiting, onveiligheid en slechte toegang tot zorg. Omdat de meisjes zich richten op korte-termijn overleven is vooruitgang op lange termijn niet zo waarschijnlijk.
Er is al vrij veel onderzoek gedaan naar jeugd in volkswijken in de sociale wetenschappen. Veel van deze studies gingen echter uit van het idee van jeugd als een subcultuur, als een groep die relatief geïsoleerd staat van de rest van de samenleving. Olthoff onderzoekt de situatie van tienermeisjes juist in relatie tot hun ouders.
Terwijl de toekomst er niet zo rooskleurig uitziet, dromen de meisjes in de sloppenwijken van Lima van vooruitgang. Hun ouders zijn in de jaren ’70 en ’80 van de vorige eeuw naar de grote stad gekomen omdat ze dachten daar een beter bestaan op te bouwen. Nu leven ze in de arme sloppenwijken. In de tijd dat Olthoff veldwerk deed, waren sommige huizen nog van hout, golfplaten en rietmatten. De meerderheid had echter al een aantal stenen muren en soms een stenen dak.
Vooral wanneer hun ouders buitenshuis werken, zijn de meisjes verantwoordelijk voor schoonmaken, koken en de zorg voor jongere broertjes en zusjes. Een aantal meisjes werkt ook buitenshuis. Hoewel de meisjes soms klaagden over de vele uren die deze activiteiten opslokten, zagen ze allemaal hun verantwoordelijkheden als normaal voor meisjes van hun leeftijd.
De ouders vinden seksueel fatsoen en onderwijs de twee belangrijkste dingen om hun kinderen mee te geven. Meisjes worden aangemoedigd om hun best te doen op school zodat ze later iets kunnen bereiken. De tweede boodschap legt de nadruk op moreel seksueel gedrag, op seksuele onthouding.
De tienermeisjes lijken op het eerste gezicht hetzelfde te denken over deze boodschap van hun ouders. Als je beter kijkt zie je dat de tienermeisjes hun eigen draai geven aan de boodschap van hun ouders.
De meisjes zien een beroepsdiploma als de belangrijkste manier om een betere toekomst te krijgen. Terwijl hun ouders vinden dat seksualiteit niet samen gaat met onderwijs, vinden de tienermeisjes dat vriendjes en school wel samen gaan. Ze proberen ruimte te creëren voor zichzelf door bijvoorbeeld te zeggen dat ze een speciale vriend hebben (amigo especial). Op die manier kunnen ze een intieme relatie aangaan met een jongen terwijl ze tegen hun ouders kunnen zeggen dat ze geen verkering hebben.
Opvallend is dat de migranten seksueel fatsoen niet belangrijk vinden omdat ze katholiek zijn, maar omdat zwangerschap een goede toekomst voor de meisjes in de weg staat. Toch worden veel tieners in de sloppenwijken zwanger, ook doordat ze geen goede voorbehoedsmiddelen gebruiken. Ondanks de grote armoede en de weinig gunstige vooruitzichten blijven de meisjes dromen van een betere toekomst.