Wie weet kruipt er wel een parasitaire worm in je darmen. Het gekke is namelijk dat je er in eerste instantie meestal niets van merkt. Wetenschappers schatten daarom dat de meeste wormen niet worden gemeld bij de dokter en misschien wel zo’n kwart van alle mensen op aarde een meetafelende worm in zijn dunne darm draagt.
Toch kan een worm in je lijf minder plezierig uitpakken. Juist omdat je lichaam er niets van merkt, gaat zo’n worm zich erg thuis voelen. Dan word je duizelig en misselijk, of krijg je buikpijn. In ergere gevallen maakt de worm larven aan: die verstoren dan je ademhaling, tot aan astma toe. Zelfs je denkvermogen holt achteruit. Nadenken is ook niet makkelijk, met misselijkheid en ademhalingsproblemen. Bij kinderen is het nog erger: hun hersenontwikkeling blijft achter.
Hoe kan het dan dat zo’n worm in de dunne darm woont zonder dat je het merkt? Ze leiden je afweersysteem om de tuin. DAt was al langer bekend, maar Rick Maizels en zijn collega’s van de Universiteit van Edinburgh hebben een belangrijk puzzelstukje hierbinnen opgelost, schrijven ze in het blad Journal of Experimental Medicine. Ze injecteerden in muizen eiwitten van de infectieworm Heligmosomoides polygyrus. Het eiwit vertelt het afweersysteem van de muizen om een immuunreactie te onderdrukken, aldus de medici. Parasitaire darmwormen die zo’n eiwit dragen manipuleren op deze manier het afweersysteem van hun gastheer.
Biologen hadden al langer een vermoeden dat parasitaire wormen het immuunsysteem voor de gek houden, maar wisten nog niet precies hoe. Maizels onderzoek laat zien dat wormen het lichaam stimuleren om veel T-remmercellen te produceren. T-remmercellen zijn cellen van je eigen afweersysteem, die normaal gesproken in het leven worden geroepen om overdreven afweerreacties tegen te gaan. De worm ‘misbruikt’ dit mechanisme en onderdrukt zo de afweerreactie die hem anders de das om zou doen.
T-remmercellen zijn erg belangrijk voor het lichaam. Je afweersysteem is van nature erg agressief, en valt in extreme gevallen soms zelfs je eigen organen aan. T-remmercellen trekken constant aan de teugels, waardoor overdreven afweerreacties uitblijven. Mensen met een allergie hebben dan weer een tekort aan T-remmercellen, waardoor ze heviger dan nodig reageren op onschuldige stofjes uit hun voedsel. Dat sluit mooi aan op het feit dat mensen met een lintworm juist minder last lijken hebben van hun allergie: de worm heeft een remmende werking op de algehele afweerreactie.
Ondanks het feit dat het onderzoek slechts op muizen is uitgevoerd met een darmparasiet die mensen nooit krijgen, denken Maizel en zijn collega’s dat hun bevindingen ook voor mensen gelden. Want -zo blijkt uit eerder onderzoek- het lijkt erop dat darmwormen van verschillende soorten en maten hun gastheer (ook van allerlei soorten en maten) vaak op dezelfde manier beïnvloeden. Zie het maar zo: wie in een zoogdierdarm wil overleven, evolueert dezelfde overlevingsstrategie.
Zie ook:
Oeps: Onbekende tag `feed’ met attributen {"url"=>"https://www.nemokennislink.nl/kernwoorden/parasiet/index.atom?m=of", “max”=>"7", “detail”=>"minder"}