In mei 2006 was er een enorme ophef over de nieuwe bodyscan met radiogolven die op Schiphol werd getest: de computer toonde hoe een gescand persoon er onder zijn of haar kleding uit zag, zonder dat diegene ook maar een sok hoefde uit te trekken. Alles natuurlijk onder het mom van terrorismebestrijding, want een lid van het vliegtuigpersoneel kon zo geen wapens meer aan boord van het vliegtuig smokkelen. Die zouden immers als bobbel te zien zijn op het uiteindelijke plaatje.
Leuk idee, alleen hielden de bedenkers geen rekening met de stewards en stewardessen die zich—begrijpelijk—in hun privacy voelden aangetast. De mensen achter de scanner zagen immers niet alleen de verdachte bobbels en rondingen, maar ook de natuurlijk vorm van het lichaam. Schiphol stelde haar medewerkers gerust: de gezichten zijn onherkenbaar, en de scans worden direct vernietigd.
In april 2006 introduceerde Schiphol een nieuwe bodyscan die met radiogolven dwars door de kleding heen kijkt. De gezichten blijven onherkenbaar, maar het vliegtuigpersoneel voelde zich toch in hun privacy aangetast.
Tot half 2009 voert Schiphol een test uit met vijftien bodyscans, waar zowel het personeel als de passagiers voor mogen kiezen in plaats van de metaaldetector. Ondertussen komt er vanuit Amerika alweer een upgrade, namelijk een computerprogramma dat slechts met foto’s en video’s een persoon letterlijk kan uitkleden.
Vakantiefilmpje
Het computerprogramma, ontworpen door onderzoekers Michael Black en Alexandru Balan van de Amerikaanse Brown University, berekent de vorm van een lichaam aan de hand van digitale beelden. Hiervan maakt het programma een 3D-model, wat onder andere het geslacht bepaalt, de lengte en het gewicht van de persoon, de borstomvang en de breedte van de heupen.
De nieuwe bodyscan schat aan de hand van een paar afbeeldingen de vorm van het ongeklede lichaam. Hiervoor zijn slechts een paar foto’s of een videofilmpje nodig.
Het programma is gebaseerd op 2400 gedetailleerde laserscans van schaarsgeklede mannen en vrouwen. Black en Balan ontdekten dat ze informatie konden combineren van één persoon in meerdere lichaamshoudingen. “Als ik beweeg zitten mijn kleren los of strak op verschillende plekken van mijn lichaam”, legt Black uit. “Dus als we één persoon in verschillende lichaamshoudingen scannen zien we meer plekken waar de kleding allemaal strak zit. Zo kunnen we een goede gok doen naar de echte vorm van het lichaam.”
Dat is dan ook alles wat het programma doet: op een slimme manier raden hoe een lichaam eruit ziet. Er komen geen röntgenstralen aan te pas, en het programma kijkt ook niet letterlijk door kleding heen. Sterker nog, de persoon hoeft zelf niet eens aanwezig te zijn voor de bodyscan. Wat foto’s of een vakantiefilmpje is in feite al voldoende.
Playboy
Een toepassing voor hun uitvinding denken Black en Balan vooral te vinden in de filmindustrie, met name bij motion capture. Nu werkt dit nog met lastige kostuums en reflecterende stickers of balletjes die de acteurs vooral hinderen. Ook zien de ontwerpers een mogelijk nut voor gamers die zichzelf als hoofdpersonage in het spel willen plaatsen. Mogelijkheden te over, en voor het programma lijkt een gouden toekomst weggelegd. Maar of Playboy dat nou zo leuk vindt…