Wat zijn de ecologische gevolgen van het mijnen van zeldzame metalen op de zeebodem? In dit tweede deel van een tweeluik over diepzeemijnbouw aandacht voor gevolgen op het leven onder water.

Op de bodem van de zee liggen zeldzame metalen min of meer voor het oprapen. In dit eerste deel van een tweeluik over diepzeemijnbouw kijkt NEMO Kennislink hoe zo’n operatie er technisch en economisch uitziet.

De ruimte tussen de windmolens op zee zou je prima kunnen benutten voor grote zonne-energieplatforms. Maar hoe zorg je dat de panelen stroom blijven leveren als er metershoge golven tegenaan beuken, of als er vogelpoep of zoute aanslag op ligt? “Daar bestaat nog geen blauwdruk voor.̶...

Als tiener verovert Boyan Slat de wereld met het idee om de wereldzeeën te ontdoen van plastic. Tien jaar later probeert The Ocean Cleanup met tientallen miljoenen aan donaties op zak de nautische vuilnisbelt te bestrijden.

Het is misschien wel het saaiste plantje van de oceaan: zeegras. Toch is dat onterecht, volgens marinebioloog Fee Smulders van de Wageningen Universiteit.

Nederlanders voelen zich veilig achter hun hoge dijken. Op tekeningen gemaakt door bezoekers van ‘Energy Junkies’ zijn daarentegen wel overstromingen als gevolg van zeespiegelstijging te zien.

In een voorheen ontoegankelijk gebied, komt steeds meer menselijke activiteit op gang. Maar de mogelijke gevolgen voor het ecosysteem zijn nog onduidelijk.

Het was een drukke zomer voor de Kustwacht. Er waren meerdere verdrinkingen en ook een aantal langdurige vermissingen. Hoe spoor je zulke drenkelingen op? NEMO Kennislink zocht het uit.

Tientallen internationale wetenschappers lieten zich doelbewust op een ijsbreker vastvriezen in het Noordpoolijs om onderzoek te doen naar het effect van klimaatverandering. Twee biologen vertellen erover.

Marien bioloog Lisa Becking onderzoekt het effect van toerisme op de soortenrijke wateren rondom Indonesië. In januari vertrekt ze op expeditie.

In de bodem van de zee blijken bacteriën kabels te vormen die stroom geleiden. Nederlandse en Vlaamse onderzoekers wisten voor het eerst te meten hoeveel stroom deze kabelbacteriën geleiden, en ook nog te achterhalen hoe ze dat precies doen.

De zuidelijke helling van de onderzeese Sababank is een stuk steiler dan die aan de noordkant. Dat is één van de opvallendste observaties die fysisch oceanograaf Hans van Haren en zijn collega’s deden naar aanleiding van de NICO-expeditie.

“We weten meer van de maan dan van de oceanen”, zegt wetenschapper Henk Brinkhuis regelmatig om de noodzaak van oceaanonderzoek te benadrukken. Maar is dat wel zo, en hoe komt dat? Een gesprek tussen een planeetonderzoeker en een zee-onderzoeker.

De NICO-expeditie is niet alleen waardevol vanuit biologisch en geologisch oogpunt, maar ook in sociaal opzicht: zet een groep mensen op een plek waar ze niet gemakkelijk vandaan kunnen en er ontstaat geheid interessante interactie. Een verslag van het leven aan boord van de Pelagia.

Het boek ‘Voorbij de dijken’ geeft een overzicht van dertig ingrepen langs de rivieren en de kust die Nederland veiliger, maar ook aantrekkelijker maken. Dit gebeurt met behulp van spectaculaire foto’s en gedetailleerde beschrijvingen.

Als er niks gebeurt, wordt het Waddeneiland Griend verzwolgen door het water. Wetenschappers proberen het eiland met mosselkratten, zeegras en een heleboel zand te redden van de ondergang. NEMO Kennislink ging op bezoek.

Zwemmen in zee is niet ongevaarlijk, zoals vorige week helaas weer eens bleek. Vooral muien zijn verraderlijk. Wat zijn dat – en wat moet je doen als je er onverhoopt in terecht komt?

In het Voorsterbos in de Noordoostpolder werden waterwerken uitgetest op schaal. Tot de ingenieurs verdwenen, en de modellen overwoekerd raakten. Langzaam maar zeker wordt het bos weer in ere hersteld. Kennislink ging kijken.

De redactie van Kennislink krijgt regelmatig lezersvragen. Zo vroeg Bart zich af waarom licht met de lichtsnelheid reist en waarom het over de loop miljoenen jaren niet in intensiteit afneemt.

Net voordat de Cambrische explosie van het leven begon vanaf 541 miljoen jaar geleden, was er al allerlei meercellig, raadselachtige leven te vinden. In de oceanen, riepen wetenschappers in koor. Eén wetenschapper gooit nu de kont tegen de krib. Zijn verhaal en de (heftige) reacties daarop zij...

Een deel van de vissen uit de oceaan wordt gevangen met sleepnetten. Juist, die slepen over de zeebodem heen. Dat is mogelijk catastrofaal voor de op de zeebodem levende organismen. Maar ook het profiel van de zeebodem zelf gaat eraan. Op grote schaal.

In de uitgestrekte woestijnen van Centraal-Azië liggen duizenden oesters op vele honderden kilometers van de zee. Deze oesters zijn geen plaatselijke delicatesse zoals onze Zeeuwse oesters uit de Oosterschelde, maar zijn de fossiele overblijfselen van een miljoenen jaren oude verloren zee en b...

Volgens onderzoek gepubliceerd in 2010 zouden oceanen steeds minder plantaardig plankton – een cruciale schakel in de voedselketen – bevatten. Deze ontelbare organismen worden gemeten door de kleur van het oceaanwater te bepalen. Marcel Wernand promoveert op dit onderwerp. Zijn res...

Wie weleens een dagje naar het strand gaat, kent ze maar al te goed: kwallen. Steeds vaker drijven deze dieren in gigantische zwermen door de kustwateren. En dat heeft invloed op de voedselketen in zee, schrijven Amerikaanse biologen deze week in vakblad PNAS.

De mens snijdt als een monster door de zee heen. Want, zo was het idee, eerst vingen we veel grote roofvissen zoals tonijn, maar zodra deze opraakten schakelden we over op kleinere visjes, het voedsel van tonijnen. Tot de zeeën leeg zijn. Nieuw onderzoek laat zien dat het zo simpel niet ligt.

Jaarlijks stelt de Visserijraad de vangstquota voor het komende jaar vast. Volgende maand is het weer zover. Zelden komen visquota overeen met wat de International Council for Exploration of the Sea (ICES) adviseert. Hoe nuttig is dit systeem en hoe werkt het in de praktijk?

Organismen die vlak onder het zee-ijs leven, zijn cruciaal voor het ecosysteem in Antarctica. Hun biologische productie is groter dan gedacht.

Vaak worden ze in één adem genoemd: broeikaseffect en zeespiegelstijging. Een warmere aarde leidt onherroepelijk tot een stijging van de zeespiegel, want het landijs smelt af en het zeewater zet uit door verwarming. Volgens de VN-klimaatcommissie IPCC kan de gemiddelde zeespiegel in de 21ste e...

ESA’s aardobservatiesatelliet Envisat heeft de oorsprong en beweging gezien van de reuzengolven die op 19 mei insloegen op het Franse eiland Réunion.

Koolstofdioxide maakte 55 miljoen jaar geleden de zee zuur. Nu gebeurt hetzelfde, stellen Nederlandse klimaatwetenschappers.