Bijna dertig studenten gingen mee de zee op tijdens de onderzoeksexpeditie NICO. Veel van hen willen nu door in het onderzoek, zoals student Tom Theirlynck.
“Koeien, kippen, mensen, schimmels”, Judith van Bleijswijk van het NIOZ noemt de soorten op die ze op zee tegenkomt. Tenminste, sporen van het DNA dat ze in de oceaan achterlaten. “De zee is eigenlijk een grote soep van DNA.”
Na dagen varen met onderzoeksschip de Pelagia, eindelijk de eerste tekenen van leven. NEMO Kennislink-redacteur Edda Heinsman is getuige en doet verslag.
Na twee dagen zo min mogelijk bewogen te hebben, vanwege zeeziekte, durf ik het aan om het schip te verkennen. In de stuurhut is het uitzicht op de woeste zee adembenemend. Maar de wetenschappers balen.
Zeven lege plekken aan de lunchtafel. Ik heb het van horen zeggen, want zelf was ik een van de mensen die er niet bij was, ik vermaak me met een cracker aan dek. Ik ben zeeziek.
‘29 april 2018’ schrijf ik in in mijn notitieblok. En meteen voel ik me als kapitein Ortega. Je weet wel, die van de Snorkels. Kapitein Ortega stuit diep in de zee op een ‘wondere wereld vol kleine onderwater-wezens’, en dat is precies waar wij naar op zoek gaan. Op een...
Neem een glas water, doe er een theelepeltje zout in. En dan nóg 24 schepjes. Even goed roeren en je hebt het extreme milieu nagemaakt waarin organisch geochemicus Darci Rush zoekt naar unieke micro-organismen.
Lukt het om voor het eerst een oceaanwervel door te meten? Voorzichtig druppelen de eerste data binnen. Het lijkt binnen de wervel een stuk minder turbulent dan verwacht.
Tijdens hun tocht met onderzoeksschip de Pelagia stuitten Erik Meesters en Fleur van Duyl op een stuk relatief ongerept koraal. Eindelijk eens positief koraalnieuws. Maar waarvan de onderzoekers écht onder de indruk zijn, zijn de rotsachtige torentjes die ze ontdekten.
Oceaancomponist Stef Veldhuis componeert een muziekstuk op het ritme van de Caribische zeestromingen. Hij legt uit hoe hij te werk gaat aan boord van onderzoeksschip de Pelagia.
Met hulp van videocamera’s en oude panty’s is het onderwaterleven goed in beeld te brengen. Dat blijkt tijdens etappe 5 van de NICO-expeditie, die in het teken staat van een stukje Nederlandse diepzee: de wateren rond de Sababank.
Lukt het fysisch oceanograaf Carine van der Boog (TU Delft) om de benodigde metingen te doen vóór de NICO-onderzoekers in de territoriale wateren van Venezuela belanden?
Wat is er te zien op de allereerste beelden van het kleine stukje diepzee dat Nederland rijk is? Marien ecologen Jimmy van Rijn, Furu Mienis en Gerard Duineveld onderzoeken wat er leeft op de Sababank.
Het gaat slecht met de zwartkopstormvogel. Wereldwijd zijn er volgens schattingen nog tussen de vijfhonderd en tweeduizend paartjes. Maar nu komt marien ecoloog Mardik Leopold terug van een onderzoeksreis met onverwacht goed nieuws.
Voor oceaanwetenschappers is het belangrijk precies het onderzoeksgebied te bekijken. Maar wat doe je als je afreist naar een plek waar geen kaart van bestaat? Dan maak je er zelf een. Henk de Haas van het onderzoeksinstituut NIOZ legt uit hoe en waarom hij de zeebodem in kaart brengt.
Storm op zee, dat kent iedereen, er bestaan zelfs liedjes over. Storm ín zee is een heel ander verhaal. Femke de Jong, Caroline Katsman en Carine van der Boog gaan dit fenomeen onderzoeken.
Vier weken lang, twaalf uur per dag, telde zee-ecoloog Jaap van der Meer op volle zee vogels, hoog bovenin onderzoeksschip de Pelagia, in de verzengende hitte.
Halverwege de tweede etappe van de NICO-expeditie dobbert ons schip midden op de Atlantische Oceaan. De Mid-Atlantische Rug is een interessante locatie voor mariene geologen want op deze plek wordt een nieuwe oceaankorst gevormd en drijven de platen uit elkaar.
Enorme matten donkere wierenprut, fluffy draden die als je ze aanraakt uit elkaar vallen. Ze lijken op de schimmels die je in treurige hotels weleens in de badkamer vindt. Wat doen deze matten op de diepe zanderige bodem voor de kust van Bonaire en zijn ze schadelijk?
Tellen, daar houden marien biologen van. Tijdens onze tocht naar Curaçao is deze job weggelegd voor Jaap van der Meer en Bram Feij van het NIOZ. We varen inmiddels langs de kust van West-Afrika naar het zuiden en komen geregeld dolfijnen, walvissen en vliegende vissen tegen.
De tweede etappe van de NICO-expeditie is van start gegaan! Vanaf Las Palmas is het onderzoeksthema ‘de thermostaat van het klimaat’. De RV Pelagia vaart van de Canarische Eilanden via de Mid-Atlantische rug en de noordkust van Zuid-Amerika naar het Caraïbisch gebied.
Sinds half december 2017 bevindt onderzoeksschip Pelagia zich op de Atlantische Oceaan. Twee postdocs vertellen over hun onderzoek naar plankton en klimaatverandering.
De eerste NICO-etappe zit erop. Volgens de kapitein heeft de Pelagia nu precies 2018 mijl gevaren, heel toepasselijk! Het schip zet nu koers naar Las Palmas: een mooie gelegenheid voor expeditieleider Lennart de Nooijer om de balans op te maken.
Het onderzoeksschip Pelagia is onderweg van Texel naar Gran Canaria. Dit is de eerste etappe van de grootschalige NICO-expeditie die een half jaar duurt. Op NEMO Kennislink zijn de avonturen van de wetenschappers te volgen.
Het onderzoeksschip Pelagia is onderweg van Texel naar Gran Canaria. Dit is de eerste etappe van de grootschalige NICO-expeditie die een half jaar duurt. Op NEMO Kennislink zijn de avonturen van de wetenschappers te volgen.
Na een kort technisch oponthoud is RV Pelagia vertrokken: de haven van Texel is verruild voor het ruime sop. De komende twee weken zal het onderzoeksschip koers zetten naar de Canarische Eilanden. Regelmatig zullen de opvarende wetenschappers het planktonnet overboord gooien.
“We weten nog altijd meer van de maan dan van onze eigen oceanen”, zegt directeur Henk Brinkhuis van het NIOZ. Daarom start 11 december een speciale expeditie met het schip Pelagia, waarbij biologen, geologen en andere wetenschappers onderzoek doen.