We kennen de fata morgana voornamelijk uit de woestijn, maar ook op de nanoschaal kunnen ze voorkomen. Je kunt er zelfs enkele moleculen mee in beeld brengen. Dat laten Leidse natuurkundigen vandaag zien in Science.

Was de spookachtige verschijning van de Vliegende Hollander op volle zee niets anders dan een omgekeerde fata morgana? Geen twijfel aan, volgens wetenschappers die dit soort verschijnselen bestuderen. Hetzelfde geldt voor zeemeermannen en andere vreemde wezens. Zelfs het monster van Loch Ness ...

Maar weinig hemelverschijnselen laten zich zo gemakkelijk bekijken als de ondergaande zon. Daarbij komt nog dat eigenlijk elke zonsondergang weer anders is. Vaak zakt de zon weg in een dikke wolkenlaag. Maar als je geluk hebt, is de lucht strakblauw en kun je de zon naar de horizon zien zakken...