In hete vulkanen leven oerbacteriën die van zuur houden. Tegelijkertijd zoeken farmaceuten naar de beste manier om inslikbare medicijnen te beschermen tegen zure maagsappen. Deense onderzoekers willen vulkaanmicroben nu omtoveren tot medicijnkoerier.
Medicijnen verpakt in vette nanobolletjes komen al op de juiste plek in het lichaam terecht. Wetenschappers gaan nu nog een stap verder en controleren ook de snelheid waarmee de bolletjes hun inhoud vrijlaten. Dat lukt door de medicijnkoeriers gevoelig te maken voor de zuurgraad.
Wie niet sterk is moet slim zijn. Om bacteriën klein te krijgen zonder antibiotica moet je ze in een hinderlaag lokken. Een Zwitsers onderzoekersteam ontwierp het perfecte lokaas.
Met een combinatie van ultrageluid, temperatuurgevoelige nanodeeltjes en MRI is het mogelijk om een kankermedicijn lokaal in een tumor af te leveren en de tumorgroei sterker af te remmen dan reguliere chemotherapie.
Onderzoekers van de Radboud Universiteit Nijmegen hebben een chemisch aangedreven nanomotor gefabriceerd. Hij werkt volgens het raket-principe: de uitstoot van zuurstofgas zorgt voor de voortstuwing.
Groningse chemici hebben afsluitbare nanobuisjes ontwikkeld die zichzelf in elkaar zetten en afsluiten. Met een beetje zeep of licht zijn ze weer te openen. De buisjes zijn een sterk staaltje van moleculaire zelfassemblage.
Een natuurlijk vetlaagje beschermt ons haar, maar dat vinden we al gauw teveel. Met shampoo houden we het schoon en ‘gezond’. Wist je trouwens dat de manier waarop shampoo werkt raakvlakken heeft met de manier waarop zeepbellen en celwanden zijn opgebouwd?
Nooit meer ziekte. Het is een droom die in de (verre) toekomst uit kan komen. De nanotechnologie, die machines bouwt van een paar moleculen groot, staat nou eenmaal voor niets. Wat kan nanotech betekenen voor onze gezondheid?