Spanning in de cel
In een cel is het veel duw- en trekwerk. Zwitsers onderzoek geïnspireerd op de kleurverandering in garnalen helpt om een kijkje binnen in de cel te nemen.
In een cel is het veel duw- en trekwerk. Zwitsers onderzoek geïnspireerd op de kleurverandering in garnalen helpt om een kijkje binnen in de cel te nemen.
Toen de Python in 1981 opende was het een van de wildste achtbaanritten van Europa. Tegenwoordig hoort het al lang niet meer tot de meest spectaculaire ritten. Attracties zijn hoger en sneller geworden en maken de gekste duikelingen. Waar ligt de grens?
Een levende cel werkt niet alleen door een samenspel van biochemische reacties, er komt ook mechanica bij kijken. Marileen Dogterom (TU Delft) onderzoekt hoe duw- en trekkrachten in de cel ervoor zorgen dat alles op de juiste plek terechtkomt. Dat gebruikt ze om, op termijn, een synthetische c...
Ons universum is als een bolletje elastische stopverf. Aan de hand van dit goedje probeert wetenschapsjournalist George van Hal de in november gepubliceerde zwaartekrachttheorie van natuurkundige Erik Verlinde uit te leggen. In het zeer handzame boekje ‘Elastisch universum’ maakt Van Hal de ma...
Tijdens de celdeling wordt de boel letterlijk uit elkaar getrokken, zodat twee nieuwe cellen ontstaan. Amerikaanse celbiologen publiceerden in Nature Communications hun metingen aan de krachten die daarbij komen kijken. De krachten zijn groter dan werd aangenomen, maar een verklaring hiervoor ...
Elke dag ervaren we de effecten van vertraging. Dat kan fijn zijn, maar ook levensgevaarlijk, zoals bijvoorbeeld bij een auto-ongeluk. Ons lichaam biedt enige bescherming tegen deze krachten, maar hoe verbeteren we die bescherming? De bouw van de spechtenkop kan ons er veel over leren.
Schuimcicaden hebben een ingenieus springsysteem, wat opgebouwd is uit boogachtige structuren. Door de afwisseling van hard en flexibel materiaal kunnen deze insecten niet alleen extreem snel springen, maar ook heel erg krachtig. Zoölogen van de universiteit van Cambridge ontdekten dit springs...
In 1820 ontdekte Ørsted dat een elektrische stroom een magneetnaald doet uitwijken, omdat deze stroom een magnetisch veld opwekt. Omgekeerd oefent het magnetisch veld een kracht uit op een geleider waardoor een stroom loopt.