Sterrenkundige Mauri Valtonen en zijn collega’s hebben een extreem zwaar dubbel zwart gat onderzocht, de baan ervan bepaald, en in één moeite door Einsteins relativiteitstheorie bevestigd in de meest extreme omgeving ooit. En dat alles door het helderheidsverloop te meten van een quasar op dri...
Weggeslingerd uit bolvormige sterhopen bewegen met immense snelheden middelgrote zwarte gaten door ons Melkwegstelsel. Denken theoretici.
Samenwerkende radiotelescopen in Europa, China en Zuid-Afrika hebben een ver verwijderd sterrenstelsel onder de loep gelopen. Dat braakt vanuit zijn centrum zoveel energie en deeltjes uit, dat het zichtbaar is tot aan de rand van het zichtbare heelal. De quasar is volgens de metingen van het E...
Zwarte gaten hebben zo’n sterke zwaartekracht, dat niets eruit ontsnapt. Bijna niets dan, want door een glibberig kwantumproces kan de rand van een zwart gat verdampen. Daarbij komt misschien informatie vrij over wat er ooit in het zwarte gat is gevallen.
Onderzoekers van het Rochester Institute of Technology in de Verenigde Staten zijn erin geslaagd om de botsing en versmelting van drie zwarte gaten te simuleren met behulp van een krachtige supercomputer.
Sterrenkundige Suvi Gezari van het Caltech-instituut heeft een ster zien verdwijnen in een gigantisch zwart gat. De sterke zwaartekracht van het zwarte gat scheurde een passerende ster uiteen en slokte de restanten op. Gezari publiceert haar waarnemingen in de Astrophysical Journal Letters.
Het zwarte gat in de kern van de Melkweg groeit door immigranten op te slokken. Dat heeft een groep sterrenkundigen onder leiding van Simon Portegies Zwart (UvA) aangetoond. Elke tien miljoen jaar dient zich een vers middelzwaar zwart gat aan, dat is gegroeid uit een naar de kern vallende ster...
Een reuzenster racet zó snel van onze melkweg af, dat hij wel moet zijn weggeslingerd door een superzwaar zwart gat. Dat zit volgens Duitse en Engelse sterrenkundigen in het midden van de Grote Magelhaense Wolk. Het is de eerste aanwijzing voor een superzwaar zwart gat in dit satellietstelsel ...
Een melkweg ver van ons vandaan vlamt met het licht van een paar miljard zonnen. NGC 1097 heeft een bijzonder actieve kern, waar een zwart gat materiaal verslindt uit 1300 lichtjaar in de omtrek. Voor het eerst hebben sterrenkundigen nu de gasstromen gezien die het zwarte gat voeden.
Voor het eerst hebben sterrenkundigen de geboorte van een zwart gat live gezien. In de vroege maandagochtend zag de Swift-satelliet de geboortekreet van het zwarte gat – een gammaflits.
Op 18 april 1955 overleed natuurkundig genie Albert Einstein in een ziekenhuis in New Jersey. Hij liet de wereld talloze inzichten na, en werd hét archetype van het natuurkundige genie.
Na uitstel op uitstel is NASA’s gammaflitssatelliet Swift op 20 november gelanceerd. Wetenschappers denken dat gammaflitsen de geboortekreten van zwarte gaten zijn. Swift is speciaal ontworpen om hun positie vast te leggen.
Dat onze melkwegkern een gigantisch zwart gat herbergt, daar twijfelen sterrenkundigen niet meer aan. Maar twéé? Jean-Pierre Maillard van het Franse Astrofysisch Instituut spoorde het tweede op.
Buitenaards leven? In de kern van onze melkweg hoeven we er niet naar te zoeken. Volgens de Amerikaanse astronoom Antony Stark krijgt die regio elke 20 miljoen jaar een golf van ontploffende sterren te verduren.
De bekende Britse natuurkundige Stephen Hawking is van gedachten veranderd. Dertig jaar lang was hij van mening dat alle zwarte gaten er hetzelfde uitzien. Op een conferentie in Dublin zal Hawking betogen dat er tóch verschillen zijn, afhankelijk van wat een gat heeft ‘gegeten’.
Hoe zie je iets onzichtbaars? Het klinkt als een raadsel, maar is stiekem keiharde wetenschap. Sterrenkundigen draaien er hun hand ondertussen niet meer voor om: met gemak ‘zien’ zij zwarte gaten in allerlei uithoeken van het heelal.
In een cluster van jonge sterren kan de verkeersdrukte zo hoog oplopen, dat in relatief korte tijd tientallen zware sterren in het centrum met elkaar in botsing komen en samensmelten tot een monsterachtig grote ster. Die stort vervolgens ineen tot een ‘middenklasse’ zwart gat van ongeveer duiz...
Een keten van zwarte gaten en neutronensterren in het sterrenstelsel NGC 4261 is het resultaat van een botsing met een kleiner stelsel.
Zwarte gaten leken altijd superzwaar of licht. Een Nederlander vond met de Hubble-telescoop het eerste tussenmaatje.
Het definitieve bewijs is geleverd voor een zwart gat in de kern van het Melkwegstelsel.
Een gammaflitser zendt in een paar seconden meer energie uit dan de zon in zijn hele leven. Tot voor kort wisten sterrenkundigen niet zeker welk proces zoveel energie vrijmaakt. Samenwerking tussen satellieten en een netwerk van grondtelescopen heeft dat raadsel eindelijk opgehelderd.
Dankzij betere observatiemogelijkheden geven de zwarte gaten in de ruimte hun geheimen langzaam prijs. Hier en daar slaat men zelfs al aan het speculeren over wat er zich aan gene zijde van die horizonten moet bevinden.
Een zwart gat dat met 400.000 kilometer per uur door het heelal scheurt, vormt de ontbrekende schakel tussen zwarte gaten en supernova’s.
Uit een zwart gat in onze Melkweg worden met grote regelmaat ‘kogels’ van gas uitgestoten. In de loop van de tijd halen de kogels elkaar aan waarbij sommige botsen. Dat ontdekte een Nederlands team van astronomen door waarnemingen met de NASA-röntgensatelliet Chandra.
Zwarte gaten blijven de sterrenkundige gemoederen bezighouden. De nieuwste ontdekking is een superzwaar zwart gat dat dienst doet als een kolossale kosmische dynamo. Hoe is het mogelijk om energie te onttrekken aan een zwartgat? En wat is er eigenlijk bekend over deze mysterieuze objecten? Hoo...
XMM-Newton werd op 10 december 1999 gelanceerd met een Europese Ariane 5-raket. XMM-Newton is de gevoeligste röntgensatelliet die ooit in Europa is gebouwd. En werkt perfect.
In het centrum van de Melkweg ligt een zwart gat, beweert Reinhard Genzel. Het bewijs is bijna geleverd. Dit zwarte gat is miljoenen malen zwaarder dan de zon. Een ukkepuk dus, althans op kosmische schaal.
Worden we omringd door mini-zwarte gaten? Volgens Mike Hawkins wel. Anders zouden verre quasars wel tijdrek te zien geven. Of ziet Hawkins ze vliegen?
Supernovae hebben lang te boek gestaan als de meest heftige explosies sinds de oerknal. Deze eer hebben zij echter moeten overdragen aan gammaflitsen: kortstondige uitbarstingen van gammastraling, die gezien hun oorsprong in het zeer verre heelal nog veel krachtiger lijken te zijn.
Door hun gigantische aantrekkingskracht verwacht je dat zwarte gaten alles opslorpen wat in hun buurt komt. In onze eigen Melkweg bevindt zich echter een zwart gat dat juist grote hoeveelheden materie uitspuwt.