“Betere zorg voor mensen met een hersentumor met hulp van nieuwe technologie!”
Wie:
Patrick Tang
Wat:
Hersentumoronderzoeker
Waar:
Erasmus MC
Studie:
Technical medicine – Joint degree: TU Delft, Erasmus MC en LUMC
Promotie gaat over:
Bij bestraling van hersentumoren richten we straling met hoge energie op een specifiek gebied in het brein, om daar tumorcellen te doden en verdere tumorgroei te vertragen. Om het gebied te bepalen, maken we een bestralingsplan aan de hand van verschillende MRI-scans. Deze beelden stellen ons in staat om binnen het brein te kijken en zo te zien waar de tumor zich bevindt. Mijn onderzoek richt zich specifiek op de bestraling van een zeer agressieve en kwaadaardige hersentumor: het glioblastoom. Deze tumor is berucht om tumorinfiltratie, waarbij tumorcellen doorgroeien in omliggend hersenweefsel. Omdat tumorinfiltratie niet zichtbaar is op de standaard MRI-scans, nemen we meestal een veiligheidsmarge van 1.5 cm rond de zichtbare tumor bij het bestralen. Daardoor raken we vaak ook gezond hersenweefsel, wat weer vervelende bijwerkingen kan veroorzaken, zoals hoofdpijn, vermoeidheid, misselijkheid en verminderd denkvermogen. In mijn project onderzoek ik of we kunnen afstappen van die algemene 1.5 cm marge. Met hulp van kunstmatige intelligentie en nieuwe, geavanceerde MRI-technieken hopen we, nauwkeuriger te bepalen wat we moeten bestralen. Daarmee beschadig je minder gezond hersenweefsel en beperk je het risico op bijwerkingen van radiotherapie.
Ik koos dit vakgebied omdat:
Ik het menselijk brein gigantisch fascinerend vind. Er is nog zoveel dat wij tot op heden niet weten. Dat we technologie kunnen inzetten om de mysteries rondom het brein te ontrafelen, vind ik heel bijzonder.
Geboren:
28 oktober 1995, in Apeldoorn
Leukste aan wetenschapper zijn:
Het samenwerken! Niet alleen bij mijn eigen afdelingen, maar ook binnen het Hersentumorcentrum leer ik constant van medisch specialisten, onderzoekers, laboranten, verpleegkundigen en zelfs patiënten. Ieder van ons heeft een ander perspectief, maar we delen één gemeenschappelijk doel: betere zorg voor patiënten met een hersentumor.
Meest bijzondere moment als wetenschapper:
Bij het afronden van mijn masterscriptie, die ook over het nauwkeuriger bestralen van het glioblastoom ging, waren er nog zoveel onbeantwoorde vragen en ideeën die ik wilde uitwerken. Ik besloot daarom mijn ideeën om te zetten in een onderzoeksvoorstel en mee te doen aan een competitie van de Nederlandse Organisatie voor Wetenschappelijk Onderzoek (NWO), voor subsidie van mijn project. Na bijna een jaar, verschillende rondes en ontzettend veel zenuwen, kreeg ik het verlossende woord. Ik mocht starten met mijn onderzoek! Dat moment vergeet ik nooit meer… Nu nog steeds ben ik ontzettend dankbaar voor de talloze collega’s die mij bijstonden bij het vormgeven van mijn onderzoek en de unieke kans om met mijn eigen project iets te betekenen voor anderen.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Dat is toch altijd wanneer ik tegenover een patiënt zit. De diagnose ‘glioblastoom’ gaat helaas gepaard met een zwaar behandeltraject en slechte levensverwachting. Ik vind het inspirerend hoeveel kracht sommige patiënten kunnen opbrengen om deel te nemen aan wetenschappelijk onderzoek, met de gedachte dat ze hiermee, in de toekomst, een ander helpen die een vergelijkbaar pad ondergaat.
Hobby’s:
Gitaar spelen en klimmen
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Toen ik klein was, had ik nooit gedacht dat ik de wetenschap in zou gaan. Ik dacht dat je als wetenschapper moest beschikken over een bijzonder hoog IQ, een warrig kapsel en een chaotisch karakter. Misschien dat Willie Wortel dan ook niet het beste voorbeeld was voor kleine Patrick… Als Face of Science wil ik laten zien hoe nieuwsgierigheid een belangrijke drijfveer is in de wetenschap, en hoe afwisselend onderzoek is. Daarnaast hoop ik een realistisch beeld te schetsen van de impact van een hersentumor op patiënt en naasten en te tonen waarom we medisch-wetenschappelijk onderzoek doen. Ik wil laten zien wat het belang van samenwerken is daarbij, en wat er nodig is om onderzoeksbevindingen te vertalen naar de alledaagse zorg.
Wie is je grote voorbeeld?:
Mijn ouders
Wat wilde je worden toen je 7 was:
Dierenarts, maar alleen omdat mijn zus dat ook wilde.
En toen je 17 was:
Arts of architect
Leukste reactie op je onderzoek:
“Je bent soort van een detective die op zoek gaat naar tumorcellen!”
Ik en de media
Interview AmazingErasmusMC – NWO Mozaïek 2.0 beurs