“Met het verre verleden de toekomstige klimaatverandering voorspellen."
Wie:
Marlow Cramwinckel
Wat:
Paleoklimatoloog (klimaat van het verleden-onderzoeker)
Waar:
Universiteit Utrecht
Studie:
Bachelor Biologie en daarna Master Biogeologie, beide in Utrecht
Promotie gaat over:
Global warming 40 miljoen jaar geleden, en hoe het begrip van het klimaat van het verleden kan bijdragen aan beter voorspellen van de toekomstige klimaatverandering.
Ik koos dit vakgebied omdat:
Ik het raakvlak van biologie en aardwetenschappen heel boeiend vind; het gebruik van biologische fossielen en chemische eigenschappen daarvan om het klimaat te reconstrueren.
Geboren:
8 november 1989 op de Veluwe
Margot Cramwinckel, paleoklimatoloog aan de Universiteit Utrecht
Tessa Posthuma de Boer voor Faces of Science
Leukste aan wetenschapper zijn:
Het is nooit af. Antwoorden op vragen roepen minstens zoveel vragen op, en zo blijf je bezig. Dus als je nieuwsgierig bent naar het ontdekken van nieuwe dingen raak je nooit verveeld.
Meest bijzondere moment als wetenschapper:
Toen ik hoorde dat ik aankomende zomer (2017) mee mag op een expeditie naar de Tasmanzee. Twee maanden dag in, dag uit labwerk doen op een schip, voor mij toch wel echt een droom die uitkomt.
Moeilijkste aan wetenschapper zijn:
Het is nooit af. Heel lastig daardoor om aan het eind van de werkdag de wetenschap achterin je hoofd te parkeren en iets anders te gaan doen.
Hobby’s:
Ontspanning die zo afleidend is, dat het me tòch lukt om mijn hoofd even te resetten,
zoals keihard fietsen of pixels kapot maken (in video games). Daarnaast ook lezen (boeken liefst zo dik mogelijk) en tekenen (op papier of pc).
Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken:
Een beeld te geven van het (vaak leuke en boeiende) proces achter een wetenschappelijk resultaat, en het feit dat dit allemaal werk is dat wordt gedaan door – betrekkelijk – normale mensen. Dus niet alleen door onbestemde gedaantes in witte jas en labbril (al dan niet met grijze verwarde haardos).
Wie is je grote voorbeeld:
De kat, want die is nieuwsgierig en eigenwijs en dat vind ik twee erg belangrijke eigenschappen voor een onderzoeker.
Wat wilde je worden toen je 7 was:
Tuinarchitect. Weet het ook niet.
En toen je 17 was:
Bioloog, maar nog ongespecificeerd. Ik dacht toen nog dat ik de huidige levende beesten en planten het boeiendst vond, maar later bleek dat ik toch de voorkeur geef aan beestjes die al tientallen miljoenen jaren dood zijn.
Leukste reactie op je onderzoek:
“Wat?! Fossiele ogen?”
“Nee, fossiele algen..”
“Oh..”
Links: Filmpje over mijn onderzoek gemaakt voor tippingpointahead.nl
De Catch 22 van fossiel plankton, Krantenartikel in NRC Handelsblad (2 mei 2015) door Ellen de Bruin, o.a. over mijn onderzoek naar microfossielen en tekenen daarvan