Klimaatverandering ontstaat door de keuzes van miljoenen individuen. Wat betekenen je eigen keuzes dan?
Wie: Boris van Meurs Wat: Filosoof Waar: Radboud Universiteit Studie: Filosofie Promotie gaat over: Ieder jaar wordt er wereldwijd meer dan 300 miljoen ton plastic geproduceerd, gutst er dankzij menselijke uitstoot zo’n 30 gigaton koolstofdioxide de atmosfeer in én maakt de mens méér nieuwe anorganische verbindingen dan er in het hele verleden van de aarde ontstaan zijn. De mens is dus de aardgeschiedenis binnen geknald, waardoor er sporen van ons achterblijven die miljoenen jaren zichtbaar zijn. Hoe gaan wij om met zulke tijdschalen, terwijl wij zelf vaak niet verder dan enkele jaren in de toekomst blikken? Hoe kunnen wij onze mensengeschiedenis schrijven met deze geologische afdrukken in ons achterhoofd? In mijn onderzoek kijk ik met een filosofische bril naar de geschiedwetenschappen én de geologie, om te kijken wat deze vakgebieden van elkaar kunnen leren. Ik koos dit vakgebied omdat: Ik mij grote zorgen maak over het klimaat en de plaats van de mens op de aarde. We leven op een geweldige en kwetsbare planeet, maar ons blikveld blijft vaak al te beperkt tot de mensenwereld en de korte termijn. Als filosoof leer je om je te verwonderen over de wereld. Ik wil nu graag deze verwondering uitstrekken tot de hele aarde, zodat we beter begrijpen wat het betekent om deel te zijn van het complexe aardsysteem. Geboren: 1994 Leukste aan wetenschapper zijn: Vrijwel ieder moment van mijn dag is gevuld met waardevolle momenten. Ik heb grote vrijheid om te bestuderen wat ik wil, op welke manier ik dat wil en daarover te schrijven hoe ik dat wil. Daarnaast zoek ik verbindingen met mensen over de hele wereld die ook met deze vragen bezig zijn. Hierdoor heb ik ontzettend boeiende mensen leren kennen, die allemaal net zo’n hart voor hun onderzoeksgebied hebben als ik. Meest bijzondere moment als wetenschapper: Het meest bijzonder vind ik wanneer je een inzicht tegenkomt dat plotseling het vanzelfsprekende als iets volledig vreemds laat zien, waardoor je inziet hoe opmerkelijk het eigenlijk is. Écht goede filosofie grijpt je bij je lurven en draait je hele wereldbeeld om. Moeilijkste aan wetenschapper zijn: Mijn onderzoek doe ik alleen, waardoor ik in wezen zes jaar lang met mijzelf in gesprek ben. En helaas is het zelden dat door méér na te denken alles helderder wordt: je gaat juist beter zien wat je nog niét weet. Hobby’s: Tuinieren, fermenteren, muziek maken en luisteren, lezen, wandelen, film, natuur, Japans Wat hoop je met bloggen voor Faces of Science te bereiken: Dat ik mijn verwondering over onze relatie tot de geschiedenis van de aarde over kan brengen Wie is je grote voorbeeld?: Taneda Santouka, een Japanse haikudichter, zenmonnik en pelgrim Wat wilde je worden toen je 7 was: Archeoloog En toen je 17 was: Psycholoog Leukste reactie op je onderzoek: Als ik mensen tijdens een lezing mee kan nemen op een golf die voert van verwondering over de aarde, naar wanhoop over de huidige problemen, naar gedrevenheid om de wereld mooier te maken. Ik en de media: Al enkele jaren schrijf ik een blog en op zijn tijd word ik geïnterviewd voor websites of tijdschriften. Ik vind het belangrijk om de vragen waar ik op stuit te delen met een breder publiek.
Opiniestuk in de Volkskrant
Artikel in de Volkskrant
Klimaatverandering ontstaat door de keuzes van miljoenen individuen. Wat betekenen je eigen keuzes dan?
Filosofen zijn gek op boeken. En dan bedoel ik ook écht gek. Als in: grenzend aan de waanzin.
Op de middelbare school wezen alle beroepstesten in de richting van psychologie. Ik zag mijzelf al voor me als een doorwinterde detective-psycholoog, maar na tien minuten les wist ik eigenlijk al: ik zit hier verkeerd.
Gisteren is foetsie en vorige week bestaat niet meer. Hoe doe je onderzoek naar de voltooid verleden tijd als die niet meer bestaat? Ik neem je mee in een tijdmachine samen met Sint Augustinus.
Wat hebben daten, zweten, het klimaat en de Nobelprijs van de natuurkunde met elkaar te maken? Filosoof en Face of Science Boris van Meurs legt het verband.
Waarom heeft Mart Hoogkamer nog geen nummer over het stikstofprobleem van al die suikerbieten die nodig zijn voor de Bacardi Lemon in zijn zwembad? Hoog tijd voor klimaatpop!
Brandende bossen van Siberië tot in de Amazone. Overstromingen in Duitsland en Limburg. Drenkelingen in de metro in China. De media beschrijft dit als natuurgeweld. Maar verbergt deze term niet iets?
Stel: na een ramp ben jij de laatste mens op aarde. Zou jij de planeet opblazen als jouw einde gekomen is? Of is de planeet zo waardevol dat ze moet blijven bestaan?