Sinds kort mag ik me het trotse lid noemen van de Lama-familie. Nee, ik heb me niet aangesloten bij een Tibetaanse sekte en ik spuug ook niet op mijn onderzoek.

Ik had eigenlijk geen tijd om deze blog te schrijven, maar kennelijk had ik het toch. Anders zou deze blog hier nu niet staan.

In mijn vorige blog had ik het over het aftellen tot mijn verdediging. Nou, die is ondertussen geweest, met groot succes!

In mijn tweeënhalfjarige loopbaan als promovendus ben ik een aantal keer geconfronteerd met de ‘Universiteiten-moeten-meer-valoriseren’-discussie.

Het was even radiostilte, maar hier ben ik weer met een nieuwe blog.

Nietzsche: God is dood. God: Nietzsche is dood. Nietzsche: Touché.

Elk jaar is het op 13 augustus internationale linkshandigendag. Is daar een dag voor vraag je? Tsja, net als iedere andere minderheid hebben linkshandigen ook een eigen feestdag. Nu ben ik zelf linkshandig, net als ongeveer 10% van de bevolking. En ik moet zeggen dat ik zo’n dag dan ook wel we…

“Bitch.. Slet.. Hoer.. Ik haat je..” Deze tweet is één van de berichten die Jeroen van Loon gebruikte voor zijn kunstwerk Kill your Darlings. Het kunstwerk bestaat uit kleine, hartvormige lcd-schermpjes. Op elk schermpje verschijnt eerst een foto van een meisje, met daarna ee…

Op het Max Planck Instituut vond een symposium plaats onder de titel “Towards a neuroscience of mutual understanding”. Neurowetenschappers, filosofen, taalkundigen en gedragswetenschappers hielden lezingen en gingen met elkaar in gesprek. Gelukkig kwam niemand in de verleiding de inkopper te m…

De vraag die iedere filosofiestudent minstens één keer per gesprek hoort, is: “Oh, je studeert filosofie… wat kun je daar eigenlijk mee?” Of de variant: “Wat doe je dan eigenlijk?” Mij is dit gelukkig nooit overkomen, omdat filosofie mijn tweede studie was. En vergeleken bij mijn eerste studie…

Donderdagmiddag half 3, een beetje zenuwachtig zit ik klaar om straks een presentatie te geven over mijn werk. Het is dan ook niet zomaar een presentatie…

Het kan je niet ontgaan zijn. Ook jouw Facebook-muur stond er afgelopen weken vast vol mee: filmpjes waarin mensen een bak ijswater over zich heen gooien nadat ze anderen hebben opgeroepen hetzelfde te doen.

Naast het ‘gewone schrijven’ van je proefschrift heb je als promovenda ook regelmatig besprekingen. Zo heb ik jaarlijks een overleg met mijn leidinggevende, elke zoveel maanden met de coördinator van de graduate school, elke maand met mijn begeleiders en dan natuurlijk elke dag allerl…

Net als in de politiek, de financiële wereld en waarschijnlijk een hoop andere branches, kent de academische wereld ook een zekere mate van komkommertijd.

Hoe leg je regels vast voor iets waarvan je niet goed weet wat de mogelijke gevolgen zijn?

Met een pincet kun je een haar van 0,05 millimeter uittrekken, uit de printer komen druppeltjes van tien micrometer en de lijntjes op een computerchip zijn slechts enkele tientallen nanometers breed. Maar de deeltjes die ik maak zijn nog tien keer kleiner! Hoe maak je deeltjes nu zo klein?

Als je onze blogs een beetje hebt gevolgd, dan weet je inmiddels dat promovendi naar alle uithoeken van de wereld mogen vliegen om congressen te bezoeken. Dat is misschien wel één van de leukste dingen aan het onderzoeker zijn. Maar vergis je niet, het zijn geen snoepreisjes!

Het is ‘s ochtends vroeg. De vogeltjes tsjilpen en het zonnetje schijnt. Ik zit buiten met een kopje koffie in mijn ene hand en een boek in de ander. Vakantie? Nee, ik ben aan het werk. Maar dit is geen gewone werkweek…

Wat doe je als je stervende bent? Hoe ga je om met het feit dat je niet veel tijd meer hebt? Blijf je gewoon doen wat je doet of gooi je je hele leven overhoop? Lees je dat ene boek nog uit? Blijf je naar je werk of naar school gaan? Of stop je gewoon met alles? Maak je zelf een eind aan je le…

Heb je wel eens een ervaring gehad die je leven veranderd heeft? Een bijzonder iemand ontmoet of een heel speciaal boek gelezen? Er zijn boeken, ontmoetingen, ervaringen die je leven volledig overhoop gooien en het is heel natuurlijk om deze ervaringen te willen begrijpen. Denk bijvoorbeeld aa…

De zomer is normaal gesproken komkommertijd: een nieuwsloze periode waarin de wolf in Overijssel, de poema op de Veluwe en andere gekkigheden het nieuws domineren. Dit jaar is het wel anders; genoeg geopolitieke kwesties om kranten en blogs mee te vullen. Niet al het nieuws heeft betrekking op…

Youtube staat er vol mee: jongeren die zich in coma zuipen, rotzooi trappen of riskante trucs uithalen. Het lijkt wel of ze geen gevaar zien. Hoe dat precies zit, wil ik onderzoeken. Maar hoe onderzoek je het menselijk brein?

Deze blog schrijf ik op een paar duizend meter hoogte, op de terugreis van Alpbach (Oostenrijk) naar Nederland.

Na zo ongeveer 3 jaar, 11 maanden, 3 weken, 2 dagen, 15 uur en 23 minuten, begint het nu wel erg dichtbij te komen. Nog 1 week (nou ja, 7 dagen en 37 minuten) en dan is het zo ver: de verdediging van mijn proefschrift. Verder ben ik niet aan het aftellen, hoor…

Mijn onderzoek is wat men noemt: interdisciplinair. Dat betekent dat ik mij niet aan één discipline houd, zoals psychologie of kunstmatige intelligentie, maar verschillende vakgebieden met elkaar probeer te verbinden. Ieder vakgebied heeft zijn eigen perspectief, zijn eigen expertise in kennis…

Een sterrenkundige kan er vrij zeker van zijn dat de sterren die hij vandaag heeft bestudeerd er morgen nog zijn. En de dag daarna ook nog wel. Voor wie onderzoek doet naar tweets ligt dat heel anders.

Heb ik alles? Mijn hand ligt zenuwachtig naast een glas mineraal water. Ik werp een gespannen blik op de klok achter mij. Nog drie minuten. Mijn aantekeningen liggen klaar. Drie reservepennen er kaarsrecht bovenop. Het proefschrift ligt netjes aan de andere kant. Bijna is het zover. Ik kan nie…

Als promovendus moet je snel een hoop nieuwe vaardigheden onder de knie krijgen zoals het schrijven van artikelen, presenteren op internationale congressen en werken met speciale apparatuur of software. Om je hierbij te helpen, ben je als promovendus vaak aangesloten bij een zogenaamde Gra…