Waarom ik de wetenschap verlaat

Ik stap uit de wereld van onderzoek doen, beurzen aanvragen, publiceren en lesgeven. Vanaf nu ga ik me volledig richten op wetenschapscommunicatie: praten en schrijven óver wetenschap. En hoewel ik niet precies weet wat er op mijn pad gaat komen, waag ik de sprong in het diepe.

8 april 2021

Dit soort keuzes zijn zeldzaam. Voor mij, althans. Ik maak niet iedere dag een ingrijpend besluit. En toch, ondanks de impact die deze verandering op mijn leven heeft, zijn er ontelbaar kleine stapjes richting mijn nieuwe rol aan voorafgegaan. Dat realiseerde ik me alleen pas nadat ik het besluit nam.

Twijfels

Tien jaar geleden begon ik aan mijn promotieonderzoek. Dat was een leerzame en bijzondere tijd. Ik deed onderzoek in de gevangenis, begeleidde een tiental studenten, schreef artikelen, presenteerde mijn werk aan collega’s en andere geïnteresseerden, en kreeg de mogelijkheid om naar verschillende landen te reizen en daar experts in mijn veld te ontmoeten. Vier jaar lang werkte ik hard en met veel plezier aan mijn onderzoek.

De Noordpool wordt steeds toeristischer.
Liza Cornet voor NEMO Kennislink

Toen het einde van mijn promotietraject naderde, begon ik te twijfelen. Ga ik door als onderzoeker aan de universiteit, of wil ik iets anders? Ik besloot een uitstapje te maken naar beleidsonderzoek. Dat was een andere manier van onderzoek doen. Ineens kreeg ik de kans om mijn onderzoeksresultaten aan een minister voor te leggen. Ik vond het leuk werk, maar miste de vrijheid om zelf koers te bepalen.

Was ik dan toch beter op mijn plek bij een universiteit? Ik besloot weer over te stappen om het uit te zoeken. De postdocpositie die volgde, beviel erg goed. Ik kon me volledig richten op onderzoek, maar ik realiseerde me ook dat als ik verder wilde in de academische wetenschap, ik onderwijstaken op me moest nemen en beurzen moest aanvragen. Ik wist niet of ik dat wel wilde. Het vooruitzicht gaf me een beklemmend gevoel. Aan de andere kant, het zou toch zonde zijn als ik niet probeerde door te klimmen?

Bloggen en vloggen

Ondertussen raakte ik steeds meer geïnteresseerd in wetenschapscommunicatie. Gemotiveerd door het idee dat heel veel kennis niet bij een breed publiek terecht komt, begon ik te experimenteren met andere vormen van kennisdeling dan de traditionele manier van communiceren binnen de wetenschap. Ik maakte tijdens mijn promotieonderzoek al animatiefilmpjes om mijn onderzoek eenvoudig uit te leggen, begon voor NEMO Kennislink te bloggen en ontdekte ‘wetenschapsvloggen’.

Ik genoot ervan wetenschappelijke kennis op een innovatieve manier te delen en weg te blijven van standaard presentatievormen. Dat leverde in veel gevallen enthousiaste reacties op en resulteerde in een aantal prijzen en nominaties.

Van onderzoeker naar ondernemer

Een tijdlang combineerde ik het werk als wetenschapper met verschillende activiteiten om wetenschap te communiceren. Maar het verlangen om als zelfstandige door te gaan en mijn eigen ideeën over wetenschapscommunicatie uit te werken, werd steeds groter. Vorig jaar zomer hakte ik de knoop door. Ik besloot fulltime aan de slag te gaan met het overbruggen van wetenschappelijke taal naar alledaagse taal. En dat niet alleen, ik wil ook andere wetenschappers ondersteunen in nieuwe vormen van communiceren over hun eigen vak en hun onderzoeksresultaten.

Vanaf nu ben ik dus ondernemer en run ik mijn eigen bedrijf: Studio Wetenschap. Mijn missie is om uiteindelijk een platform te creëren waar wetenschappers met een passie voor wetenschapscommunicatie zich bij aan kunnen sluiten. En hoewel het onzeker is wat er precies op mijn pad komt, ben ik blij met mijn beslissing. Het mooie is dat ik nu mijn wetenschappelijke achtergrond kan combineren met plezier in communiceren. Ik heb dan wel de onderzoekswereld verlaten, de wetenschapper in mij verdwijnt niet. Ze neemt alleen een andere vorm aan.