Homo universalis 2.0

‘Promoveren is een passie’ wordt altijd gezegd. Maar deze passie is soms dodelijk vermoeiend…Tijd voor een break! Al sinds zijn ‘Rome-reis’ op de middelbare school is mijn vriend lyrisch over Rome. De belofte om mij deze mooie stad te laten zien werd nu dan eindelijk ingewilligd. En ik moet je bekennen: ik ben verliefd!

Imposant
De imposante ruïnes uit de tijd van de Romeinen geven me een aangenaam gevoel van futiliteit betreffende mijn eigen bestaan (lees: mijn proefschrift ;-)). Misschien nog wel veel indrukwekkender vind ik de prachtige fonteinen en adembenemende kerken beschilderd met majestueuze fresco’s. Mannen als Gian Lorenzo Bernini en Michelangelo Buonarroti hebben duidelijk hun vingerafdruk achtergelaten op deze stad. Deze mannen waren niet alleen architect, ze waren ook schilder, beeldhouwer en dichter… echte alleskunners ofwel homo universalis!

Met ontzag aanschouw ik hun meesterwerken en denk ik: zouden deze alleskunners ook historie hebben geschreven als ze in de moderne tijd hadden geleefd? Zouden de imposante fresco’s van Michelangelo waar hij tien jaar aan heeft gewerkt net zo foutloos en imposant zijn geweest als hij, hangend in zijn steiger, continu werd gestoord door whatsapp, twitter en facebook? Of plots werd gebeld dat ie z’n zieke zoontje van de opvang moest komen halen?

Het dertigers-dilemma: keuzes, keuzes, keuzes…
Geïnspireerd ben ik door gepassioneerde all-rounders als Michelangelo en Bernini, maar ik ben ook oprecht jaloers op ze. Mijn passie voor kunst en schilderen heb ik helaas ondergeschikt moeten maken aan mijn passie voor wetenschap. Ook staat hij in rangorde helaas nog onder mijn passie voor vrienden, familie, hardlopen en wielrennen. Ik heb uiteindelijk zelfs mijn passie voor muziek maken maar even van het lijstje af moeten halen vanwege het beperkt aantal uren in een dag. En over al deze passies communiceer je natuurlijk ook nog uitgebreid op social media. Pffff…. Dodelijk vermoeiend! En het gevaar: een burn-out als je niet oppast! Maar dat overkomt natuurlijk helemaal niemand als je social media moet geloven;-) Voel je de sociale druk?

Homo universalis 2.0
In wil graag een goede dokter en een goede wetenschapper zijn, die daarnaast haar liefde voor sport en schilderen niet verwaarloosd. Ook wil ik reizen, duiken, saxofoon leren spelen en heb ik nog een waslijst boeken die ik wil lezen. Bovendien wil ik tijd door brengen met vrienden en familie, wil ik een leuke vriendin zijn en zou ik in de toekomst ook nog graag moeder willen worden. Dit klinkt, al zeg ik het zelf, redelijk ambitieus maar is gek genoeg toch een beetje de standaard in mijn omgeving. Dus als iedereen het kan, waarom ik dan niet? Toch? Het moeten, willen en kunnen van dit alles maakt ons dan toch wel een beetje de moderne alleskunners, niet? Een moderne homo universalis ofwel homo universalis 2.0.

Het komt natuurlijk niet in de buurt van een meesterwerk als ‘het laatste oordeel’. Maarja, als we in die tijd hadden geleefd zonder al dat ‘moeten’ en zonder ‘sociale druk’, wie weet wat we dan allemaal voor moois hadden kunnen creëren. Wie weet zou de wereld dan vandaag de dag vol hebben gestaan met bronzen standbeelden om ons allemaal te eren.

De mythe…
Maar tijden veranderen en de trend vandaag is ‘passies verzamelen en verbreiden op social media’. Dit creëert mijns inziens echter een wezenlijke belemmering. Wat is deze belemmering dan vraag je je af? ‘De mythe’: homo universalis 2.0. Wij alleskunners kunnen gewoon echt niet alles! Voor een leven als succesvol dokter, wetenschapper, echtgenote, moeder, zus, vriendin met een gezond lijf en leuke intelligente hobby’s heb ik aan 24 uur in een dag en 7 dagen in de week gewoon echt niet genoeg. En dan MOET je dus keuzes maken! En wat is er dan echt belangrijk in het leven? Juist.

‘Het laatste oordeel’ van Michelangelo Buonarroti, ik kan er uren naar kijken!