Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

Een film maken over het Perzische Rijk

Wat zou je doen met een miljoen?

I, Luca Galuzzi CC BY-SA 2.5 via Wikimedia Commons

Wat zou ik doen met een miljoen? “Meer onderzoek doen” is waarschijnlijk het juiste antwoord. Maar stiekem besteed ik het geld liever aan iets anders. Namelijk: aan een prachtige film maken over het Perzische Rijk (539 – 330 v.C.).

Wetenschappers schrijven veel – dat weet iedereen. Neem maar ’s een kijkje in een willekeurige universiteitsbibliotheek. Van kleine artikelen tot ellenlange boeken: schrijven is de manier om de resultaten van je onderzoek aan de buitenwereld te tonen. Ook ik doe daar vrolijk aan mee. Dit blog is daar het bewijs van. Maar kan het ook anders?

Besneeuwde bergen in de Hindu Kush.

 Sgt. Scott Davis, via Wikimedia Commons

Ja, natuurlijk kan het anders! Genoeg wetenschappers vertellen over hun onderzoek, op kleine conferenties of op grote TED evenementen, zoals in dit filmpje.

Je kan ook interviews geven, op de radio of op tv. En je kan zelfs meewerken aan een documentaire, mocht je daar ooit voor gevraagd worden. Maar dat is allemaal redelijk braaf. En nog steeds erg gericht op “teksten”. Als ik een miljoen zou hebben, pakte ik het anders aan.

Een deel van de Sahara in west Libië

 I, Luca Galuzzi CC BY-SA 2.5 via Wikimedia Commons

Beelden in plaats van woorden

Wat dacht je namelijk van een film maken over het Perzische Rijk? En dan bedoel ik niet een Hollywood kaskraker, of een BBC-documentaire, maar een film à la Samsara (2011)of Homo Sapiens (2016)

Een film die je overdondert met beelden van het landschap. Een film die een visuele schets maakt van het politieke wereldtoneel van 2500 jaar geleden – zonder iets te zeggen. Denk bijvoorbeeld aan de stranden van de Middellandse Zee, en de oevers van de Amu Darja. Of aan de zinderende hitte in de Egyptische woestijn, tot aan de vrieskou in het Kaukasus gebergte. Het is die diversiteit – die fysieke diversiteit – die het Perzische Rijk mede zo fascinerend maakt.

Samsara

“Diversiteit” geldt natuurlijk ook voor de monumenten. Er zijn ruïnes die in het gras of het zand liggen, en stenen die deel zijn geworden van een moderne stad. Er zijn inscripties in bergen en op rotsen, en er zijn omgevallen standbeelden in half overeind staande tempels. In zo’n film kunnen we ook de paleizen van Persepolis te zien krijgen. En de muren van Jeruzalem. We reizen naar de Griekse ruïnes in west Turkije. En we kunnen zelfs naar de Atheense Acropolis, gezien de Perzen ook daar (kort) hun vlag hebben geplant. Overal zijn sporen van hun aanwezigheid te vinden. Het is niet voor niets dat het Perzische Rijk het eerste “wereldrijk” op aarde wordt genoemd.

Rotsformaties in Cappadocië, Turkije

En wat zou het “nut” zijn van zo’n film, vraag je je misschien af? Mijn antwoord is: de visuele ervaring zelf is een stapje naar een groter historisch begrip. Historici zitten namelijk erg graag in hun boeken. Zo graag, dat ze er in verstrikt kunnen raken. Wat mij betreft moeten we soms de teksten – de schrijfsels, de woorden – even vergeten. En ruimte maken voor een ander perspectief. Daarnaast zou zo’n film natuurlijk ook gewoon “mooi” zijn. Iets om van te genieten op een grijze zondagavond, als je even wilt ontsnappen uit je eigen realiteit.

Ach ja, als ik een miljoen zou hebben…

ReactiesReageer
Serie: Face met miljoen
Huidige publicatie