Naar de content
Faces of Science
Faces of Science

De idiote toevalligheid van het leven

Pixabay CC0

Volgens Spinoza bestaat er geen toeval. Alles is voorbestemd door de eeuwige wetten van de natuur. Toch ben ik een paar keer bijna, zomaar, een ander leven in gestapt.

April 2007

Volgens mij heb ik er niet langer dan vijf seconden over nagedacht. Ik was best goed in wiskunde en mijn broer deed ook een natuurprofiel. Wat ook hielp: de jongens uit mijn klas vonden je een sukkel als je géén Bètaprofiel koos. Dus nou vooruit, dacht ik, N&T dan maar. Zo lang ik maar kon skateboarden en saxofoonspelen leek het me wel best.

Volgens Spinoza bestaat er geen toeval.

Pixabay CC0

Juni 2010

Drie jaar later had ik een vwo-diploma op zak en twee afwijzingen van conservatoria op de deurmat. Op hoop van zegen meldde ik me aan voor de studie Nederlands in Utrecht. Ik had met mezelf afgesproken dat ik Nederlands zou gaan doen als ik een prijs won in de eerste, regionale ronde van de schrijfwedstrijd Write Now!. Ik schreef een nogal puberaal verhaal en werd derde (Zeeland is niet zo groot). Dus nou ja, zo gezegd zo gedaan. ‘Wat jammer dat je niks gaat doen met je exacte profiel’, zei een moeder tegen me op het examenfeestje van haar zoon. Hij had zich net ingeschreven in Delft. (Terzijde: Sophie Reinders schreef hier al over het onterechte stigma dat rust op het C&M-profiel.)

September 2011

Ik vond studeren het leukste wat er was en schreef me in voor een tweede studie: Geschiedenis. Die studie is zo groot dat je je ruim op tijd moest aanmelden voor thematische scriptiegroepen. Ik werd geplaatst bij mijn derde en laatste ‘keuze’: over de geschiedenis van de VOC. Maar dankzij de idiote toevalligheid van het leven werd ik door de steengoede historici Joost Jonker en Oscar Gelderblom voorgoed aangestoken door een fascinatie voor de geschiedenis van de zeventiende eeuw.

April 2016

‘We regret to inform you that the appointment committee regarding the PhD positions has not shortlisted you’. Ik had met mezelf afgesproken dat ik het plan zou laten varen als mijn eerste promotievoorstel niet op z’n minst door de eerste ronde zou komen. Ik zou me in dat geval inschrijven bij de educatieve master die zou opleiden tot docent Nederlands. De afwijzing kwam op 8 april en de inschrijving voor de master sloot op 1 april. Laat mij nog gewoon meedoen joh, schreef ik de opleiding en deed mijn aanmelding alvast in de bijlage. De selectiecommissie bleek er niet gevoelig voor. Er is een schreeuwend tekort aan leraren, maar helaas, ik was nu eenmaal te laat.

Toch ben ik een paar keer bijna, zomaar, een ander leven in gestapt.

Pixabay CC0

Mei 2016

Het onderzoeksprogramma CREATE van de UvA, gespecialiseerd in digitale onderzoeksmethoden, publiceerde een vacature voor een parttime onderzoeksbaan – de baan die mij zou begeleiden naar mijn huidige promotieonderzoek. De functie-eisen schetsten een kandidaat met technisch inzicht en een aantoonbare affiniteit met de geschiedenis van de zeventiende eeuw. Dit onderzoek naar de invloed van Spinoza klonk heel spannend en ik schreef meteen een brief. Op hoop van zegen. Of was het allemaal toch niet toevallig?

ReactiesReageer