Het goede en slechte nieuws over subsidies aanvragen

Als wetenschapper kun je niet zonder subsidie om je onderzoek mee te financieren. Dat is tijdrovend en soms demotiverend. Maar ik heb goed en slecht nieuws. Het goede nieuws: ik kreeg een subsidie uit het pilotfonds ‘Wetenschapscommunicatie door wetenschappers: Gewaardeerd’. Het slechte nieuws: de andere subsidie om wetenschappelijk onderzoek te doen, ontvang ik niet.

2 september 2021

Subsidies aanvragen is een van de onvermijdelijke aspecten van wetenschappelijk onderzoek doen, iemand moet je onderzoek immers financieren. Afhankelijk van de subsidieverstrekker is je kans op financiering tussen de 5-20%, de overige 80-95% wordt dus afgewezen. Niet omdat deze onderzoeken niet goed zijn maar omdat er simpelweg te weinig geld beschikbaar is en ze dus moeten kiezen. Je moet dus gemiddeld 5-10 aanvragen schrijven voordat je er één gehonoreerd krijgt. Het schrijven van zo’n aanvraag kost je enkele weken tot vele maanden werk. Net als ik, doen veel onderzoekers dit grotendeels in hun vrije tijd.

Missie

Het begint natuurlijk met een goede onderzoeksvraag en een plan, maar daaraan is over het algemeen geen tekort. Maar hoe zorg je ervoor dat andere mensen ook overtuigd raken van jouw missie? Sommige mensen hebben talent voor deze ‘skill’ maar je kunt het ook zeker leren. Er zijn vele cursussen beschikbaar en vele bedrijven zijn gespecialiseerd in het (begeleiden van het) schrijven van deze aanvragen. Toch wordt het grootste gedeelte van de aanvragen afgewezen. Het proces bij iedere subsidieverstrekker is een beetje anders maar over het algemeen doe je een schriftelijke aanvraag waar een commissie van experts de inhoud beoordeelt en een selectie maakt. Soms is er nog een tweede ronde met interviews.

Als wetenschapper kun je niet zonder subsidie om je (medische) onderzoek mee te financieren.
Pexels CC0

Ik ging voor de innovatiesubsidie binnen het centrum waar ik werk (LUMC). Deze subsidie is bedoeld om integratie tussen de verschillende onderzoeksexpertisegebieden van het LUMC te verbinden. Iedereen kon binnen zijn/haar eigen gebied een aanvraag indienen. De eerste ronde in mijn gebied ging om een schriftelijke beoordeling door twee (onafhankelijke) collega’s. De beste voorstellen gingen door naar ronde twee waarbij je een pitch van vijf minuten gaf voor een grote groep collega’s. Spannend! Zij geven een ‘cijfer’ voor je pitch en de beste drie mochten door naar de laatste LUMC-brede ronde. Ik zat bij deze top drie. Yes!

Toch was deze beoordeling ronde ook confronterend. Ik kreeg later de anonieme beoordelingen te zien. Je kon scoren tussen de 1 (slecht) en 4 (goed). Mijn gemiddelde score was een 3, maar er waren ook enkele personen die mijn onderzoek een 1 gaven. Ik blijf me afvragen; vonden ze het echt zo’n slecht plan? Legde ik het niet goed uit? Of was het misschien tactiek om een ander onderzoek in de top 3 te brengen? Je weet het nooit. Het proces blijft vaak – ondanks vele inspanningen – niet transparant. Daarom heb ik een haat-liefdeverhouding met subsidies aanvragen voor onderzoek.

Goed nieuws

Terug naar het goede nieuws, ik heb een prachtige en belangrijke subsidie gekregen. Het gaat om een financiële bijdrage van € 10.000 voor wetenschapscommunicatie van het ministerie van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap (OCW) in samenwerking met de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen (KNAW). Uiteraard volgt hier een update van onze plannen / activiteiten in de komende periode. Tipje van de sluier; het doel is om mensen meer te leren over DNA-onderzoek maar ook zelf iets leren over hoe mensen over DNA-onderzoek denken.

Van de Universiteit Leiden kreeg ik een prachtige bos bloemen als waardering. Daarnaast had ik een leuke en inspirerende eerste (digitale) meeting met alle Leidse onderzoekers (diverse faculteiten) die deze subsidie ontvingen onder leiding van onze Rector Magnificus en Ionica Smeets. Er ontstonden direct alweer mooie ideeën voor samenwerking.

En voor die onderzoekssubsidie ga ik gewoon een nieuwe aanvraag schrijven. Ik heb weer veel geleerd van deze poging en hopelijk heb ik volgende keer meer ‘geluk’.